به گزارش خبرگزاری مهر، تیم تحقیقاتی مرکز فیزیک نجوم اسمیت سونیان دانشگاه هاروارد به سرپرستی "فابریتزیو نیکاسترو" که در هفته های گذشته نتایج تحقیقات خود را در مجله علمی "ساینس" منتشر کردند با کمک یک شبیه سازی رایانه ای موفق شدند گستردگی ماده تاریک در جهان نزدیک را مورد بررسی قرار دهند و مشاهده کنند که این ماده به طرف گرمایی که به سبب تاثیرات جاذبه ای ماده تاریک شکل گرفته است، جذب می شود.
این دانشمندان با طرح تئوری "تار عنکبوتهای کیهانی" (cosmic web) توضیح دادند که ماده تاریک به همان روشی که تارهای عنکبوت تشکیل می شوند در جهان پخش می شود. همچنین نشان دادند که ماده زنده بخشی از ماده مرئی کیهان است که در حدود 5/2 درصد از 5 درصد ماده معمولی جهان را تشکیل می دهد و این ماده مرئی تمام کهکشانها را می سازد. این درحالی است که 95 درصد دیگر ماده کیهانی را ماده تاریک تشکیل داده است.
به تازگی مجله علمی "گالیه" مصاحبه ای را با "فابریتزیو نیکاسترو" سرپرست این تیم دانشمندان فیزیک نجوم انجام داده است که در ادامه، متن این مصاحبه را می خوانید:
دکتر نیکاسترو، رسیدن به راس پارادکس ماده تاریک از کجا شروع می شود؟
- موقعیت این است: ما از 70 درصد ماده کیهانی هیچ چیز نمی دانیم. ما به این ماده انرژی می گوییم چراکه فکر می کنیم می تواند قدرت "پس زدن" که هستی در حال گسترش آن بوده و مخالف نیروی گرانش است را بیان کند. ما کشف کردیم که 25 درصد از این ماده باید از مواد "غیر باریون" باشد اما برای 5 درصد باقیمانده می دانیم که چیست، اما نمی دانیم که در کجا واقع شده است. بهتر بگویم ما موفق شدیم جوانترین بخش جهان (و بنابراین دورترین نقطه کیهان) را در این تار عنکبوت بین کهکشانی ببینیم، درحالی که در جهان نزدیکتر که منطبق بر دو سوم سن کیهان است، به نظر می رسد که این ماده از بین رفته باشد.
اما این تار عنکبوت بین کهکشانی چگونه تشکیل شده است؟
تئوری کیهان شناسی ما پیش بینی می کند که در ادامه انفجار بزرگ (بیگ بنگ)، این ماده به روشی غیر همگن و نامتجانس شروع به گسترش کرده است به طوری که در برخی مناطق چگالتر از نقاط دیگر است. در این نقاط به دلیل نیروی گرانش، این ماده روی خود متلاشی شده و منجر به شکل گیری کهکشانها می شود که در این مورد ما می توانیم تصور کنیم که این گره های تور چگونه تشکیل شده اند. پس از آنکه این ماده از نقطه راس گسترده شد، شروع به پیشروی و تشکیل نوعی از رودخانه هایی کرد که به سمت این مراکز جذب جریان می یابند. امروز وقتی تلسکوپهای خود را در جهت شبه ستارگان کهکشانهای دورتر قرار می دهیم قبل از رسیدن نور آنها به ما این نور قطع و جذب بخشی از این تارعنکبوت می شود و ما برپایه تشعشاتی که به ما نمی رسند (طیفهای جذب) می توانیم این ماده را بشناسیم.
شما همراه با محققان مرکز فیزیک نجوم اسمیت- سونیان و دانشگاه ایالت اوهایو توانستید اولین اندازه گیری ماده باریونی را انجام دهید، روند این اندازه گیری چگونه بود؟
- در این مورد ما محل و زمان مشاهده را به دست آوردیم و لحظه مناسبی را که در آن یک "بلاسر" که در حقیقت یک جرم آسمانی با جرم بسیار بالا در جهان دور است را تعیین کردیم. این جرم آسمانی میزان زیادی فوتون را گسیل می کند. ما با استفاده از اطلاعاتی که تلسکوپ اشعه "ایکس" چاندار جمع آوری کرده بود، توانستیم وجود تنها نیمی از ماده باریونی پیش بینی شده از مدل کیهان شناسی را تخمین بزنیم.
بیشتر در مورد انرژی و ماده تاریک صحبت کنید؟
- زمانی که ما از انرژی تاریک صحبت می کنیم حتی نمی دانیم به دنبال چه چیزی می گردیم، اما این موضوع اسرار آمیز است و فروختن چیزهای اسرارآمیز به مردم آسانتر است. اما از دیدگاه علمی به نظر من مهمتر است که اول اطلاعات خود را درباره ماده باریونی کامل کنیم، چرا که معتقدیم که با کشفیات بیشتر در این عرصه می توانیم درباره هستی بیشتر بدانیم و این چیزی است که حتی می تواند ما را به تحقیقات بیشتر به سوی انرژی تاریک رهنمون کند.
نظر شما